Pożegnanie Ryszarda Hodowanego i ks. Przemysława 33-cie urodziny
Keysborough 28 lipiec 2024.
W niedziele w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego na Mszy Sw. o godz. 9:00 mieliśmy podwójna uroczystość.
Swoje 33-rodziny obchodził ks. Przemysław Syguła. Parafianie wdzięczni księdzu za jego posługę przy ołtarzu, w konfesjonale, prace z dziećmi i młodzieżą, za piękne kazania wyjaśniające Słowo Boże, wpisami do Karty z Życzeniami potwierdzali swoja radość, z tego, ze ksiądz jest z nami.
Ryszarda Hodowanego żegnaliśmy po jego ponad 40-to letnim pobycie wśród nas. Został odczytany list Managera Komitetu Sanktuarium p. Henryka Lesia oraz Dyplom Uznania za zasługi dla Sanktuarium i Środowiska Polonijnego w Keysborough podpisany przez Księży Chrystusowców.
Przytoczone niżej słowa podziękowania z przybliżeniem wydarzeń i inicjatyw p. Ryszarda zostały odczytane przez Małgorzatę Moszczyńską.
Rysiu, a właściwie powinnam powiedzieć z wielkim szacunkiem dla Twoich zasług – Panie Ryszardzie.
Na wstępie wyrażę nasze ubolewanie, że podjąłeś decyzje wyjazdu z Melbourne na stałe, rozumiemy, że kroczysz za rodziną, ale nie pojmujemy dlaczego nas opuszczasz. Wspominam z jakim entuzjazmem i stanowczością przeprowadzałeś każdą akcję i inicjatywę. Zawsze pewny końcowych rezultatów, niezależnie czy szedłeś z wiatrem czy pod wiatr. Na każdym kroku przyświecała ci wizja rozpowszechniania Miłosierdzia Bożego i Przesłań Siostry Faustyny wśród Polonii i na Australię i Oceanię oraz na cały świat. Prowadzila Cie miłość do Matki Bożej a szczególnie Matki Bożej z Guadalupe.
Pierwszego maila od Ciebie dostałam w listopadzie 2015 roku, w którym mobilizujesz parafian do podjęcia się modlitwy za naszych polityków i władze. Któż by pomyślał, że to jest ciągle tak bardzo aktualne.
Razem z Danką Lipską podjąłeś się zorganizowania ufundowania przez Polonię australijską uczestnictwa w Światowych Dniach Młodzieży Sydney 2008 dziesięciu młodym z Polski, Lwowa i Kazachstanu.
Wyszedłeś z inicjatywą zbierania złota na koronę dla Matki Bożej w Penrose Park (Berrima) i w naszej świątyni.
Z Twojej inicjatywy mamy piękną kopię Cudownego Obrazu Matki Bożej z Guadalupe, poświęconą przez ks. Artura 18 sierpnia 2013 roku. Uroczystością towarzyszył “Los Romanticos” meksykański zespół z Melbourne. Bardzo lubisz meksykańskie melodie.
Wspomnę też o inicjatywie Niny i Rysia – wystawy Całunu Turyńskiego.
Śledziłeś na bieżąco wszystkie wydarzenia w Polsce, podłączyłeś naszą społeczność do corocznej ogólnoświatowej akcji “Koronka na ulicach miast świata”, odmawiana 28 września o godz. 15:00 w rocznicę beatyfikacji bł. Michała Sopoćko, spowiednika św. Faustyny. Poprzez odmówienie “Koronki” wołaliśmy o miłosierdzie Boże dla nas i świata całego. Co roku zapraszałeś nas do włączenia się do tej modlitwy poprzez odmawianie “Koronki” gdziekolwiek zastanie nas godz. 15.00.
Rok 2019 zacząłeś od rozpowszechniania akcji Australia Modli się Koronką, która miała na celu wspólną modlitwę Koronką do Miłosierdzia Bożego dwa razy w roku o godz. 15.00,(w własnej strefie czasowej) dnia 18 maja w dzień urodzin Ojca Świętego Jana Pawła II oraz 13 września w dniu w którym Jezus Miłosierny przekazał św. Faustynie, Koronkę do Miłosierdzia Bożego. Rozwinięcie tej akcji łączyło się z wysyłaniem wielu listów i maili, aby włączyć do akcji jak najwięcej parafii. Pamiętam, jak zbieraliśmy adresy i wyszukiwaliśmy adresy mailowe, zdobyłeś ponad 5000 emaliowych kontaktów.
Tak jak powiedział Pan Jezus «Tylko w swojej ojczyźnie, wśród swoich krewnych i w swoim domu może być prorok tak lekceważony» (Łk 4,24), tak i Ty nie zawsze znajdowałeś poparcie dla swoich inicjatyw na swoim podwórku. Znalazłeś natomiast ogromne poparcie w obcych ośrodkach i społecznościach. Bardzo Cię to bolało, ale nie załamywało. Już po dwóch latach do akcji włączyli się wierni z 40 państw na wszystkich kontynentach w tym 15 wysp Pacyfiku takich jak : Nwa Zelandia, Papua Nwa Gwinea, Fiji, Guam, Kiribati, Tuvalu, Federation States of Micronesia, Samoa, Tonga, Philippines, Marshal Islands and Taiwan.
W 2004 roku z Danką Lipską przy naszym Sanktuarium założyliście inicjatywę “Ogniwo Miłosierdzia”, którego celem było szerzenie czci Bożego Miłosierdzia oraz czynienie aktów miłosiernych dla Dusz czyśćcowych. Od tego czasu w każdą druga niedzielą roku zamawiane są intencje Mszy św. “O łaskę oglądania Bożej światłości dla wszystkich dusz w czyśćcu cierpiących” w którą włączają się i wspierają nasi parafianie. Tylko Bóg wie, ile Dusz zawdzięcza tej Twojej inicjatywie wyzwolenie z Czyśćca.
Wtedy to założyłeś stronę internetową ‘Ogniwo Miłosierdzia’, która służyła propagowaniu Miłosierdzia Bożego, dzieleniu się aktualnymi wiadomościami. Z czasem w 2019 roku strona ta została zastąpiona stroną ‘Australia i Oceania Modlą się Koronką’ https://www.worldchaplet.org/, która ma wiele odsłon i aktualne wiadomości rozchodzą się na świat zarówno w języku polskim jak i w angielskim, hiszpańskim, portugalskim, rosyjskim i też w wietnamskim – polecam te stronę.
Informacje publikowane przez Rysia na portalu Puls Polonii i Radiu Maryja docierał do coraz szerszej rzeszy wiernych. Szczególnie było to ważne w czasie budowy Sanktuarium, kiedy to ks. Kazimierz Bojda dwoił się i troił zbierając fundusze na budowę Świątyni.
Pozwól, że przypomnę: W czasie zakupu działki i budowy oblewałeś teren pod budowę własnym potem, razem z ks. Maksymilianem Szurą wyciągaliście z ziemi ogromne drewniane słupy. Stąd ta twoja tężyzna fizyczna! Jak to sam powiedziałeś : „Ks Maks ciężko pracował i po raz pierwszy w życiu zobaczyłem jak z rąk kapłana – ks Maksa kapała krew, nigdy tego nie zapomnę”. Swoim autem Brumby dowoziłeś murarzom pustaki na rusztowania.
Robiłeś wszystko to, co było konieczne i trudne a nikt nie chciał się za to zabrać. Pamiętasz jak zbieraliśmy fundusze organizując BBQ i Pikniki, Bale Parafialne.
Rysiu, Ty masz niesamowitą umiejętność nawiązywania kontaktów i perswazji. Nie miałeś problemów ze zbieraniem funduszy na drugą wielka inicjatywę jakiej podjąłeś się wraz z Jackiem Suwarą – pomniki Jana Pawla II (2022) i Chrystusa Króla (2023) w Bacchus Marsh.
Tylko ty wiesz, ile potrzebnych jest maili, listów, telefonów, żeby sfinalizować projekt pomników, uzyskać zezwolenia i oczywiście zebrać fundusze na ich wykonanie.
o wy Rysiu i Nino współpracując z Johnem Canavanem – Dyrektorem ‘Divine Mercy Publications’, współuczestniczyliście w organizowaniu – Kongresów Miłosierdzia Bożego dla Oceanii w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Keysborough a latach 2012 i 2018.
Motywowałeś nas do włączenia się aktywnego w dni modlitw za Kard. Pella, kiedy tak bardzo potrzebował naszego modlitewnego wsparcia. (2019 r.)
W czasie Covidu dbałeś o rozprzestrzenianie informacji o modlitwach on-line, o transmitowanych Mszach Świętych i kontynuowałeś modlitwy za naszych księży w tych trudnych czasach i oczywiście za Dusze w Czyśćcu cierpiące.
Razem z Niną Żakowski, wpisani w poczet Apostołów Miłosierdzia, włączyliście się w inicjatywę powstałą tuż przed pandemią w Łagiewnikach “Dzwon Nadziei” i utworzyliście akcję ufundowania Dzwonów Nadziei dla Australii i Oceanii. Z dobroci serc głównie Polonii z Melbourne a także z innych skupisk polonijnych w Australii, dzwony Nadziei dotarły do: Samoa i Tonga (2021r.), Keysborough (2022 r.), i Lower Chittering (WA – 2022 r.).
Do końca tego roku przybędą jeszcze dwa dzwony do Papua i do Perth które poświęcone w Łagiewnikach będą 17 sierpnia bieżącego roku.
Dzięki Wam słowo ‘Keysborough’ zostało wypowiedziane przez arb Marka Jędraszewskiego w Łagiewnikach w czasie wyświęcania Dzwonów Nadziei, a oczy wierzących z całego świata skierowały się na nasze Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Keysborough.
Wspomnę akcje pomocy ofiarom kataklizmu w Tonga w 2022 roku.
Na koniec mojej wypowiedzi zostawiłam perełkę inicjatyw Rysia, a więc pielgrzymki.
Z tego co pamiętam, każda pielgrzymka poprzedzona była głęboką analizą, dokąd, kiedy, za ile no i co się będzie działo. Każdej pielgrzymce w programie przyświecała Msza Święta, Modlitwa i nawiedzenie lokalnych miejsc kultu. Nigdy nie zapominałeś o tym, że jesteśmy tylko ludźmi i potrzebujemy też zjeść i odrobinę rozrywki. Dzięki Tobie nie tylko nasi parafianie, ale również parafianie z innych polskich ośrodków mogli uczestniczyć w pielgrzymkach.
Zaczęło się w “Jubileuszowym 2000 Roku” przez kolejne 10 lat. Organizowałeś autobusowe pielgrzymki do Penrose Park – Berrima, Canberry, Sydney, Adelaide, Polish Hill River. W 2016,2017 i 2018 roku zorganizowałeś trzy pielgrzymki do Matki Bożej w Guadalupe do Meksyku. (Duszpasterzami byli: ks. Arturem Botur, ks. Tadeusz Rostworowski oraz z ks. Przemysław Karasiuk).
W 2022 roku zorganizowałeś trzy pielgrzymki do WA – Perth, do australijskiego Kościoła Bożego Miłosierdzia w Lower Chittering, gdzie pielgrzymi podarowali i zawieźli Dzwon Nadziei. Następnie dwie pielgrzymki to: do Cairns (maj 2023), i dwie do Nowej Zelandii (listopad 2023)
Ostatnia pielgrzymka do Sydney i Berrimy przeszła nasze oczekiwania. W krótce, bo już w październiku, odbędzie się pielgrzymka do Darwin.
Muszę podkreślić i przyznać, że tak skrupulatnego, jak to robi Rysiu, rozliczania kosztów pielgrzymki jeszcze nie widziałam. Swoje darmowe przydziały przysługujące organizatorowi zawsze cedował na duszpasterza kierującego pielgrzymką a sam za siebie pokrywał koszty.
Wszystko co robiłeś, robiłeś bezinteresownie dla czci i chwały Boga i pożytku bliźniego.
Rysiu, Ogromne dzięki za Twoją szczodrość serca, bezinteresowność, wspaniałe inicjatywy, uśmiech i dobre słowo, wytrwałość w dążeniu do celu, pokorę i wyrozumiałość. Wszyscy mówimy Ci DZIĘKUJEMY!
Życzymy Ci dużo zdrowia, pomyślności, radości oraz sił. Życzymy Ci wszelkich Łask Bożych. Życzymy Ci wielu nowych pomysłów i sukcesów w nowym środowisku polonijnym. Proszę przyjmij ten bukiet kwiatków i prezent (kapelusz niech cię chroni od słońca) jako symbol naszej wdzięczności i szczerego smutku, że nas opuszczasz. Nie zapominaj o nas, obecnie odległość kilometrowa nie ma znaczenia, możemy uczestniczyć we wszystkich twoich nowych inicjatywach zdalnie, a my będziemy starać się kontynuować rozpoczęte przez Ciebie inicjatywy.
Po Mszy Św. zapraszamy do biblioteki na poczęstunek zorganizowany z tej okazji.
ŻYCZYMY ŻYCZMY – pieśń zainicjowana przez siostrę Elżbietę Cieslarczyk MChR wyraziła potrzebę naszych serc.
Słowo się rzekło, po Mszy Św. przygotowany wspólnymi silami poczęstunek w bibliotece, tort i STO LAT dla jubilata i niekończące się życzenia i rozmowy.
Małgorzata Moszczyńska